به گزارش ستاد بزرگداشت هفته بوشهر، دکتر حمیده ماحوزی به مناسبت فرارسیدن "هفته بوشهر" یادداشتی به دبیرخانه روز بوشهر ارسال کرد.

در این یاداشت آمده است:

۱- بوشهر گنجی است که راز درونش ، جاودانه زیستن مردمانش  است. مردمی که دلهایشان  بسان  دریای نیل گونش ، بزرگ و بخشنده است. روز بوشهر فرصتی برای بازگو کردن و یادآوری داشته ها و سرمایه های گوناگون این سرزمین بزرگ است. عظمت و شکوه بوشهر را در چند جمله نمی توان گفت، لازم دانستیم هر ساله این روز را گرامی داریم تا فرزندان این مرز و بوم همواره بزرگی این دیار و مردمانش را پاس دارند. من خوشحالم که آغازگر و بنیان گذار این روز هستم.

۲- بوشهر سراسر نعمت است، دریای بیکران این دیار مردمی را در خود دارد که دلهایشان دریایی و گرم و صمیمی اند. بوشهر  قطب اقتصادی و فرهنگی ایران زمین است. روابط بین المللی این خطه در زمینه های تجاری و فرهنگی از دیر باز سبب تنوع فرهنگی  در این منطقه گردیده  و مردم سخت کوش این دیار، با همه مشکلات دوران دست و پنجه نرم نموده ولی هرگز قد خم نکرده اند. برای بیان پتانسیل های این مرز و بوم ، بهتر است بگویم صندوقچه ای تو در تو است که شاید قطعات اندکی از آن گشوده شده و انتظار داریم دوستدارانش همت کرده برای رسیدن به جایگاه واقعی، با همدلی و همراهی، داشته هایش را پاس داشته و برای درک بهتر آن تلاش مضاعف داشته باشند.
 
۳- بوشهر  دارای ظرفیت و فرصت های زیادی است . حوزه خلیج فارس به ویژه در دوره قاجار ، مهمترین کانون اقتصادی ایران زمین بشمار می رفت و گمرک بندر بوشهر در آن زمان مورد توجه خاص بود. در همان زمان به لحاظ مراودات اقتصادی و تجاری، راه مردمان دیگر کشورها را به این منطقه باز شد که خود سبب تنوع فرهنگی و اجتماعی گردید، به نحوی که پس از گذشت سالها، آثار آن مشهود است.  همین تنوع فرهنگی سبب شد تا مردم بوشهر مردمی فرهنگ دوست  و صاحب فکر و اندیشه باشند. چشم انداز این استان با وجود داشته هایش بسیار روشن است و می طلبد تا فرزندانش با همت و تلاش سعی کنند تا جایگاه واقعی خود را بیابند و در کنار ساحل زیبای خلیج فارس ، بزرگی را در فکر و اندیشه ببینند .  امروز منابع نفت و گاز در این استان سبب رشد اقتصادی خیلی خوبی در کشور شده است که فرصت بسیار خوبی برای رشد منطقه و کشور بشمار می رود. لازم می دانم شعر زیبای دکتر سید جعفر حمیدی را تکرار کنم:

 ای شب از مهتاب تو روشن شده      روی خاک از آب تو گلشن شده
 ای خلیج فارس، ای نام بلند             ای شکوهت مثل الوند و سهند